UMUT IŞIĞIM (SEYREDİLMESİ TAVSİYE EDİLİR)

Merhaba bloğumu okuyan ve takip eden herkese :)) Şu sıralar fazlaca evde bulunmamdan dolayı ve tv seyretme düşkünlüğüm olmadığından ve malum Ankarada tam anlamıyla bir bahar da yaşayamadığımız için  fırsat buldukça film seyrediyorum.Bu filmi de bir arkadaş tavsiyesi üzerine seyrettim.Ve gerçekten çok beğendim zaten filmin değerlendirme puanı da oldukça iyi.Saplantılar ve hedefler üzerine kurulu sonu da beni oldukça şaşırtan güzel bir film.Seyredimesi tavsiye olunur.
Bloger notu:Sizi seven insanları farkedin emin olun hayat daha eğlenceli:))) Sevgiler.......

SİMİT YE!!!!TAZE TAZE GEVREK GEVREK:)))

Merhabalar,

Nerden aklınıza geldi bu simit muhabbeti diyeceksiniz belki de:)))Şöyleki anlatayım hemen:)))
Geçen hafta bir İstanbul seyahatim oldu ve yolum Sultanahmete düştü.Tam da o gün Simit festivalinin açılışı vardı çok janjanlı olduğu için ortam benim hemen dikkatimi çekti tabi...Nerde müzik orda ben zira:))
Açılış konuşmasını Kadir Çöpdemir yaptı.Ve minik bir yarışma yaptılar.En güzel simitçi bağırışı yapana hediye vardı ama hoş herkese verdiler.Bizim oralarda gevrek denir. Egeli bi arkadaş da  bizim usul bağırdı.Ben çok eğlendim keşke daha fazla zamanım olsaydı da programı uzun süreli seyredebilseydim.Mesela simitin geçmişinden bahsetti Kadir Çöpdemir.Osmanlı zamanından gelen yeniçeri yiyeceğiymiş.Saraylı bir gıda.Zaten diyodum ben bu simiti niye bu kadar çok seviyorum diye:))))Öğrencilik zamanımızın gece yiyeceği...Bütün kızlar toplanır,birimizin zulası patlatılır ve ayranlar hemen yandaki gececi bakkaldan alınır anında bi sofra kurardık.Yani bu kilolar geçmişten geliyo:)))Ah o simitler:)))) Öyle işte yaşadığım bu eğlenceli anlık da olsa zamanı sizinle paylaşmak istedim.Hayde kalın sağlıcakla...Simitin yanında dumanlı çayı ve mis gibi beyaz peyniri de unutmayın:))(tercihim keçi peyniridir bu arada)
Sultanahmetten amatör kareler:))

Söylemeden geçemicem bando harikaydı:))))

Neşet Ertaş - Mühür Gözlüm

Neşet ERTAŞ :((

Sabah duydum öldüğünü garip oldum birdenbire.Demekki üzülmek için illaki tanımak yada görmek gerekmiyormuş diye düşündüm.Bana türkü dinlemeyi sevdiren büyük üstad.Ölüm hak elbet hamdolsun bu durumun sonsuz bilincindeyiz.Arkasında da kendini hatırlatacak nice eserler bıraktın.Mekanın Cennet olsun....
Aslında böyle durumlarda popüler olmak adına daha sonra hatırlamayacağım şeyler yapmayı sevmem ama bu farklı sevgili Neşet ERTAŞ ı her daim hatırlayacağım.Onun dillendirdiği nice türkü dillere pelesenk olmuş zaten.
''Tatlı diilim güler yüzlüm e ceylan gözlüm gönlüm hep seni arıyor neredesin sen.''
Sevgileri ifade etme uslubu bile ne kadar naif..
Benim de gönlüm sizi arayacak usta.Nur içinde yat inşaallah.....
Bende bugünün anısına en çok sevdiğim 2 türküsünü yayınladım bloğumda .....
Ömür dediğin bu işte bir varsın bir yoksun tıpkı masallardaki gibi.Galiba önemli olan bu masalı nasıl yaşadığın.

Cahildim Dünyanın Rengine Kandım-(Ahirim Sensin)-Neşet Ertaş

YORULDUM (Dinlemeye doymuyorum)

MEKKE KUTSAL ŞEHİR....

VE MEKKE………………………


Evet daha önce de bahsetmiştim Mekke ile olan izlenimlerimi sizlerle daha sonra paylaşacağım diye sanki vakti geldi diye düşündüm.içinde bulunduğumuz mübarek ayın vermiş olduğu coşku ve televizyonlarda çıkan programlardan sonra bende de bir heyecan nüksetti.Seyrettikçe tekrar gitmek istiyorum diyen bir ben var içimde.Özlüyorum.
Medineden ayrıldık biraz buruk olmuştu benim için çünkü önceki yazımda da belirttiğim gibi kalbim Medinede kaldı ama gittiğimiz yer de Allahın evi idi neticede.Merak var heyecan var e birazda mahcubiyet.O kadar günahla gidiyosun ayak basıyosun mübarek topraklaraAma af Allahın şanıdır neticede her seferinde yine zorladık kapıları.Yolculuğumuz oldukça sessiz geçti.Herkes farkındaydı derin bir sukunet hali vardı otobüste.Mekkeye yaklaştıkça kalp atışlarım hızlanmıştı.Kutsal mekanlarda olmanın efsunu vardı hala üstümde.Beni üzen hiçbirşey yoktu hafızamda.Benim için yeni bir başlangıçtı gerçekten bu yolculuk.Sessiz ve derin……….

Mekkeye girdik dedi hocamız tekbirleri getirmeye başladık çok ilginç arkadaşım ve ben ağlıyoduk kendimizi tutamadık.ve gök bizimle ağlıyordu.Evet rahmet başlamıştı Mekke de.
Otelimize geldik odalarımıza yerleştik ve hazırdık kabeye gitmeye.Malesefki otelimiz çok yakın değildi Kabeye (ortalama 1 km yakın mesafe)ama olsun biz buraya gelmek için ne mesafeler katettik.Sevgili can arkadaşım Ayşen ile lobide bekledik hocamız ekibi hazırladı ve yola düştük.Yağmurun verdiği bir ferahlık vardı etrafta saat gece 1:30 etraf çok hareketli çoğunluk insanlar ihramda farklı farklı birsürü sima ve biz ….Kabeye yaklaştıkça kalp atışalrımız ve adımlarımız da hızlanıyordu.Ve Abdulazız kapısından giriş kafalarımız yerde İçimden Kabeyi görünce yapacağım dualar geçiyor.Ve KABE…………………………..

İlk gördüğümde tüm ezberlerimi bozan o muhteşem bina …….Siyah bir inci gibi …….

Ve duam ‘’Affet beni Allahım.Tüm günahlarımla kapındayım.Dualarımı kabul buyur huzurunda ve bundan sonra yapacağım dualarımı kabul et’’Bu kadar.

İçimden geçirdiğim her şey içimde kaldı ve sadece uzun uzun günahlarıma ağladım kabeyi seyrederek.Tavafa başladık.Nasıl bir kalabalık anlatamam.Şaşkındım.Ayaklarım yere basınca selamlamaya başlayınca tavafa başlayınca sanki farklı bir hal vardı üstümde.Özgürdüm…

Aklımda olan her şey bitmiş dimağım bomboş ve ben Rabbimle bir o kadar yakındım sanki…

İlk tavafım hiç bitmesin istedim…Dönüyodum ve döndükçe ben bütün günahlarım dökülüyordu sanki hafifliyordum çünkü….ve bitti ilk tavaf artık umremizi yapmak için say a başlayacaktık.Okuyuculara sırrımı vereyım hayatımda yaptıgım en zor ibadetti say yapmak.Belki yolun yorgunlugu belkı de gunahlarımın agırlıgı bilmiyorum ama çok zor geldi

Bana.Ve artık umremızı tamamladık Rabbim kabul etsin.(AMİN)ve sonunda içtiğim zemzem suyu hayatımda içtiğim en lezzetli su idi.İçimde binlerce dua zemzem yudumlarım ile inşirah buldu.

Otele geldiğimizde saat 3:30 du.İhramdan çıkıp istirahate çekildik.Oda arkadaşım ve ben Mekkede olmanın farkındalığı ile mescide gitmek için can atıyorduk.Rabbim ibadetlerimizi kabul etsin inşallah.Mekkede geçirdiğim her zaman diliminde kendimle yolculuğa çıktım.Kabenin etrafında her dönüşümde bişeyler eksiliyordu benden.Aklıma gelen herkes için tavaf yaptım.Deli gibi döndüm tabiri caizse.Dilimde 99 isim ve dualar her tavaf benim için yeni bir tavafın başlangıcı idi adeta…Vucudum yorulmak bilmiyordu .Tavaf namazı ve zemzem ardından 30 dk dinlenme ve yine tavaf…….Özlüyorum.

Genelde akşam vakitlerini tercih ediyorduk tavafa başlamak için gece geç vakitlere kadar kalıyorduk mescitte.Bir tavafımız yağmura denk geldi.Gök yarıldı sanki tavafta yagmur başladı….ve saatlerce yağmurda dua etme fırsatım oldu Rabbime binlerce şükür.Arap polisler merdivenlerde durmama müsaade etmeselerde Filistinli bir amca onlara kızarak diğerlerine bişey demiyosun bu bayana niye izin vermiyosun diye çıkıştı .Teşekkürettim kendisine ve bana dedi ki ülkemde savaş var biz Türkleri çok severiz bizim için dua et.Savaş bitsin ülkemde

Herkesin muradı farklı işte….Ama en önemlisi galiba iyi bir kul olmak…Gerisi teferruat.

Aslında çok fazla anlar var anlatmak istediğim ama sınırlı kalıyor işte..Hani derler ya kelimeler kifayetsiz işte öyle…

Mekkede de güzel insanlarla tanıştık.Çok güzel mekanlara gittik.Zor yollar katettik ama her şeye değerdi .En çok da beni etkileyen Hz Haticenin Hz peygambere yemek götürmek için Nur Dağını hergün inip çıkması.Hira mağarası Kutsal mekan….O yol ancak Aşkla aşılır…..Allah onlardan ebediyen razı olsun ve bizleri de onların yolundan ayırmasın.O günün akabinde Manisa Hocası arkadaşım Ayşen ile beni grubuna dahil ederek KIZILDENİZE götürdü.Çok güzeldi……

Karadenizliler kızmasın sakın ama hep derdim ne hırçın deniz bu Karadeniz diye Kızıldenizi gördükten sonra vazgeçtim.Belki de hırçınlığı içinde hapsettiği hikayelerden dolayı idi.Kimbilir.

Denize nazır yemek yedik.Meşhur Arabistan tavuklarıVe ben deniz delisi olarak çocuklar gibi şendim.Kumsalda yürüyüp suyun tadını çıkartırken küçük bir arap çocukla da keyifli oyunlar oynadık.Minicik ayaklarını bana dokundurup kaçıyor ve kahkalar atıyordu.Ayaklarımızı yan yana getirip annesine gösteriyordu

Sonra bir aile ile tanıştık.Bana ilk sordukları şey Kıvanç Tatlıtuğ oldu)))Bende Kenan daha yakışıklıdır dedim.Uzun uzun güldük ve bizimle fotograf çektirmek istediler)O gunu de oyle tamamladık.

O anları anlatan fotolar koymayı arzu ediyordum ama kader o fotoları hep sildirdi bana o günlere ait bir tane Kabe fotom var maalesefAma arkadaşımdan temin edersem blogumda yayınlamak istiyorum elbet.

Evet ilginç bir olayı da paylaşayım ablam ve amcamla da umre arkadaşı olduk))Aynı dönemde farklı gruplarla kutsal mekanlardaydık.

Velhasıl kelamı kutsal yolculuğum hem bir içsel yolculuk oldu benim için,yeni insanlar tanıdım,dostluklar edindik…..hem de yenilenme oldu..Allah isteyen herkese nasip etsin.Bize o kutsal topraklarda yardım eden eden herkese de teşekkürü borç bilirim.



Kabenin yolları gerçekten bölük bölük ve yürekler delik delik.Gönül dünyanızla samimi bir dil ile halinizi arz edince Rabbime sizi çağırıyor emin olun mekanına….Rabbim sana layık kul olma duasıyla…Vesselam………..